Aktualnie jako Kancelarie Prawne Knuter utworzyliśmy wyspecjalizowany zespół dedykowany do prowadzenia spraw karnych dotyczących przestępstw narkotykowych. W ramach tej specjalizacji oddajemy do Państwa dyspozycji portal internetowy, którego zadaniem jest udzielenie możliwie najpełniejszego wsparcia w prowadzeniu wskazanych postępowań.
Znakiem firmowym Kancelarii jest profesjonalizm, dyspozycyjność oraz indywidualne podejście do klienta.
Aktualnie w Polsce obowiązuje ustawa z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana. Rozdział 7 ustawy w art. 53-74 zawiera przepisy regulujące odpowiedzialność karną.
Obowiązujące przepisy uznają co do zasady posiadanie narkotyków w Polsce za przestępstwo.
Oczywiście są wyjątki, ale w określonych przez ustawę sytuacjach.
Artykuł 33 ustawy dopuszcza używanie niektórych grup środków odurzających oraz substancji psychotropowych w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań. Zgodnie z ust. 1 środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań. 2. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f ustawy.
Cele medyczne, przemysłowe, związane z prowadzenia badań określa w szczegółach ustawa oraz przepisy wykonawcze.
Natomiast zgodnie z art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii:
Ustawa przewiduje surowszą odpowiedzialność w związku z przestępstwami określonymi w kolejnych jej przepisach, w tym za produkcję, handel, czy przemyt narkotyków.
Postępowania w sprawach związanych z narkotykami są zawsze postępowaniami o dużym ciężarze gatunkowym, często połączonymi ze stosowaniem środków zapobiegawczych, włącznie z możliwością zastosowania najsurowszego środka zapobiegawczego jakim jest tymczasowe aresztowanie.
W praktyce obok zarzutów związanych stricte z naruszeniem przepisów ustawy, organy prowadzące postępowanie przygotowawcze dokonując prawnokarnej oceny zachowania sprawców, decydują się często na przedstawienie zarzutów z art.258 k.k. tj. dot. udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, art. 299 k.k. tj. tzw. praniem brudnych pieniędzy i in.
W konsekwencji, w celu zapewnienia właściwej ochrony prawnej osobie zatrzymanej, podejrzanemu, czy oskarżonemu, w zależności od etapu postępowania, wszelkie czynności procesowe wymagają bezwzględnego udziału zawodowego pełnomocnika.
Przemawia za tym przede wszystkim realne zagrożenia karą bezwzględnego pozbawienia wolności jak również konsekwencje o charakterze finansowym związane z możliwością orzeczenia grzywny lub np. przepadku korzyści osiągniętych z przestępstwa.
Jednocześnie praktyka orzecznicza Sądów pozwoliła na oddzielenie tzw. ilości nieznacznej od znacznej tj. tego czy mamy do czynienia z naruszeniem ust. 1,2 art. 62 ustawy.
Wskazać przy tym należy, iż w opiniach biegłych z zakresu fizykochemii ukształtował się pogląd, iż jedna działka to 0,1 grama marihuany lub amfetaminy.
W tym miejscu można wskazać m.in., iż w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 30.05.2003 r., sygn. akt II AKa 167/03 „ wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego”.
Z kolei w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 18.04.2000 r., sygn. akt II AKa 22/00 wskazano, iż : „kryterium decydującym o tym, czy ilość środków odurzających jest znaczna, nieznaczna czy zwykła są: ich masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, ilość porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na narkotyki tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne) ”.
Odnosząc się do konkretnych ilości wskazać należy przykładowe orzeczenia, w tym wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 19.10.2000 r., II AKa 124/00 (KZS 2000/11, poz. 48) w którym wskazano , iż za znaczną ilość środka odurzającego uznać należy 200 gramów amfetaminy, oraz np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 17.12.2002 r., sygn. akt II AKa 282/02 w którym wskazano, iż blisko 100 gram heroiny jest znaczną ilością w sposób tak oczywisty, że nie wymagający dowodu. Wystarczy przywołać pogląd, że miarą „znaczności” może być stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków. Powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie, że ok. 50 g amfetaminy, zgodnie z powyżej przedstawioną zasadą, stanowi znaczną ilość. Skoro heroina jest narkotykiem nieporównywalnie silniejszym, nie budzi najmniejszych wątpliwości, iż porcja około 100 g stanowi znaczną ilość.
W konsekwencji ilość posiadanych narkotyków rzutuje na końcowy wymiar kary. Ma wpływ na to czy sprawca w związku z popełnionym czynem będzie musiał odbywać karę pozbawienia wolności czy też jej uniknie